تبیین تجارب زیسته تغییرات روانی- عاطفی زنان سالمند: یک مطالعه کیفی

چکیده سابقه و هدف: دوره سالمندی همراه با بسیاری از عوامل تنش زای زندگی است. کثرت نظریه های سالمندی از دیدگاه روان شناختی خود گواه بر اهمیت مقوله تغییرات روانی- عاطفی در سالمندی می باشد. پرستاران و کلیه کادر بهداشتی- درمانی جهت ارائه خدمات پیشگیرانه، آموزشی و مراقبتی نیازمند به شناخت این تغییرات از طریق تجارب زیسته زنان سالمند می باشند. لذا، این پژوهش با هدف تبیین تجارب تغییرات روانی- عاطفی زنان سالمند ساکن جامعه طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: این پژوهش کیفی قسمتی از یک مطالعه بزرگ تر به روش گراندد تئوری می باشد. 19 شرکت کننده در این پژوهش انتخاب شدند. داده ها از طریق ضبط و ثبت مصاحبه عمیق چهره به چهره و مشاهده جمع آوری شد. هر کدام از مصاحبه ها بعد از گوش دادن دقیق و مکرر به نوار ضبط شده دست نویس شدند. داده ها با مقایسه مداوم، مرور مداوم متن مصاحبه، مشاهده، یادداشت های در عرصه و اندیشه نگاری و با استفاده از روش استراس و کوربین 1998و 2008 تحلیل شدند. یافته ها: در این پژوهش، طبقه تغییرات روانی- عاطفی دربرگیرنده زیر طبقات کاهش توانایی انطباق با شرایط، افسردگی، احساس تنهایی، کاهش حس اختیار و احترام، حس بی قدرتی، حسرت دوران گذشته و نگرانی و ترس شد. همچنین مشخص شد که تغییرات روانی- عاطفی محصول پیامدهای منفی روش زندگی می باشد و سیکل معیوبی بین این محرومیت ها با تغییرات جسمی و محرومیت های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی وجود دارد. استنتاج: براساس یافته های این پژوهش تغییرات روانی- عاطفی در زنان سالمندی مربوط به پدیده سالمندی نمی باشد. بلکه، این تغییرات پیامد شرایط زندگی و چگونگی سازگاری با عوامل تأثیرگذار در طی این دوران می باشد. پرستاران و سایر کادر بهداشتی- درمانی در مراقبت از سالمندان باید به این دسته از محرومیت ها و عوامل پدید آورنده آن ها توجه نمایند تا بتوانند در جهت نائل شدن به سالمندی موفق مراقبت های لازم را برای زنان سالمند ارائه نمایند